ഉറവ

ഇന്നലെ പെയ്ത നിലാവില്‍ എന്റെ സ്വപ്നത്തിന്റെ ഇതളുകള്‍ നനഞ്ഞു കുതിര്‍ന്നു.
വിളറി മരവിച്ച കൊച്ചു മയില്‍പീലിതുണ്ടുകള്‍ പോലെ അവ എന്റെ
ചളിപുരണ്ട കൈവിരലുകള്‍ക്കിടയില്‍ കിടന്നു വിങ്ങിപ്പൊട്ടി .
ഒരു നനുത്ത സ്പര്‍ശത്താല്‍ തലോടിയുണര്ത്താന്‍് ശ്രമിക്കവേ ,
അവ ,പിടിവിട്ടോടിയകന്നെതോ കാണാമറയത്തേക്ക് കുതിച്ചുയര്‍ന്നു ,
ഒരു മഴമേഘമായി വാനില്‍ നിന്നുമെന്നെ നോക്കി കളിയാക്കിച്ചിരിച്ചു...
ഒടുക്കം ഒരു ഭ്രാന്തിയെപ്പോലെ എന്നെ വാരിപ്പുണര്ന്നെന്നില്‍ നനഞ്ഞിറങ്ങി...
ഉള്ളിലെ കനവുകള്‍ക്കു വീണ്ടും പുതുനാമ്പുകള്‍ മുളയിട്ടു തുടങ്ങി.